Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

φίλοι


Δύσκολος καιρός ο τελευταίος! Συμβαίνει κατι, απ’ αυτά που ακούω,τρομάζω και χτυπάω ξύλο,λυπάμαι τους ανθρώπους που τους τυχαίνουν και σκέφτομαι οτι θα είναι φρίκη να συμβει στους δικούς μου ανθρώπους η σε μένα και το διώχνω απ’ το μυαλό μου όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Συνέβη όμως.Ο καλύτερος μας φίλος, αδελφός εδω και 30 χρόνια,,έχει καρκίνο.Το σοκ τεράστιο! Παρόλο που ξέρω οτι υπάρχει παντου,οτι δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει θρηνήσει και παλέψει μ’ αυτή την αρρώστια, δεν τολμούσα να σκεφτώ οτι θα έρθει τόσο κοντά μου .Λες και τα κακά είναι μόνο για τους άλλους!
Πως αλλάζουν όλα σε μια στιγμή! Πως ξεχνάς τα προηγούμενα προβλήματά σου,πως η οικονομική κρίση σου φαίνεται αντιμετωπίσιμη,η Ιαπωνία πολύ μακριά, τα καθημερινά ,αστεία πράγματα!
 Βέβαια ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτηκα οτι μπορει να παίζεται η ζωη του,σ’ αυτό είχα πλήρη άρνηση. Ενιωθα να βρίσκομαι στη μέση ενός εφιάλτη, οτι είναι ψέματα, μια απ΄ αυτές τις αρρωστημένες φαντασιώσεις που έχω καμμιά φορά, οτι μου συμβαίνει κατι τραγικό, οτι χάνω δικους μου ανθρώπους η αρρωσταίνω εγω κτλ.
Και εικόνες,πολλές εικόνες απ’ολα αυτα τα χρόνια που ζήσαμε κοντά.
 Σα ν’ανασύρθηκε απ΄τη μνήμη μου η πρώτη ματιά που ανταλλάξαμε, καλοκαίρι του 1982  οταν έστησε τη σκηνή του κάτω απ’ το δένδρο που παραθέριζα εγω, στα Σούγια στη Κρήτη.Ειναι καποιες στιγμούλες τόσο καθοριστικές για τη ζωη μας, και πόσο ανυποψίαστοι τις ζούμε!Που να φανταζόμουν τότε πως με τον συγκάτοικο… του δένδρου θα μοιραζόμασταν και τόσα άλλα πολλά εκτος απ τη σκιά του δένδρου! Ξαναβρεθήκαμε μετα απο δυο χρόνια οταν γνώρισα και ερωτεύτηκα τον κολλητό του και συγκάτοικό του στην Αθήνα, τον σημερινό μου σύζυγο.Απο τότε μαζι και  με κάποιους άλλους ακόμη είμαστε οχι μόνο φίλοι ,παρέα ,αλλά πως να το πω,επιλεγμένοι συγγενείς!Θέλουμε να γεράσουμε μαζί και εχουμε συμφωνήσει μάλιστα να βοηθάει ο ένας τον άλλο στα γεράματα, να μην επιβαρύνουμε  τα παιδιά μας!Δεν μπορώ να διανοηθώ οτι κάποιος απ’αυτους τους ανθρώπους ,τους δικούς μου ανθρώπους ,θα φύγει πριν την ώρα του,δηλαδή τα βαθιά γεράματα !Πόσο αφελεις μπορεί να είμαστε μερικές φορές !Λες και τα κανονίζουμε εμεις αυτά!
 Και πόσο με τρομάζει το πόσο εύθραυστη είναι η υπαρξή μας! Πέρα απο κάθε λογική όμως συνεχίζουμε να ζούμε και να ονειρευόμαστε!
Ευτυχώς ο καρκίνος του φίλου μας είναι ιάσιμος, απ’ οτι του είπαν οι γιατροι σήμερα  κι ελπίζω να γίνει γρήγορα καλά και να ζήσει πιο πολύ απ’όλους μας, γιατί αφενος είναι η πιο καλή ψυχή που έχω γνωρίσει στη ζωή μου, καταπληκτικός καλιτέχνης και …τον αγαπάω πολύ!

12 σχόλια:

  1. ευχομαι να πανε οοοολα καλα και να ηρεμησετε ολη η παρεα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Προσευχές για γρήγορη ανάρρωση για τον αγαπημένο σου φίλο. Να είσαστε όλοι μαζί και πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΝΑ ΠΕΡΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΑ...ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΟΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΕΧΘΕΣ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ...
    ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΗΡΘΑ ΝΑ ΔΩ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!..
    ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ..
    ΤΟ ΞΕΡΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ...
    ΤΗΝ ΕΧΩ ΖΗΣΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩ...
    ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ...
    ΚΑΙ ΣΕΝΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙΣ!..
    ΣΕ ΦΙΛΩ ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλές μου φίλες σας ευχαριστώ παρα πολύ για τις ευχές σας!
    Λούρδη μου τα καλύτερα και για τον δικό σου άνθρωπο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μόλις τώρα αντιλήθφηκα, ύστερα από το σχόλιο που μου άφησες, πως δεν ήσουν στη λίστα των ιστολογίων που παρακολουθώ. Ήμουν βέβαιη πως σε είχα προσθέσει... Καλώς σε βρήκα λοιπόν και σου εύχομαι να βγείτε όλοι γεροί και δυνατοί από αυτή τη δοκιμασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αδέλφια από σύμπτωση φίλοι από επιλογή!!!!!!! Είναι κάτι που το πιστεύω απόλυτα και γι αυτό καταλαβαίνω πως περνάς δύσκολα … εύχομαι τα καλύτερα για τον φίλο σας …….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ξέρω ακριβώς πως είναι. Αυτή τη στιγμή αντιμέτωπίζω το ίδιο. Δεν πιστευεις οτι είναι τόσο κοντά κι όμως. ευχομαι να πάνε όλα καλά για το φίλο σου, και για την φίλη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ολα καλα να πανε και να γινει γρηγορα παρελθον καθε τι κακο που υπαρχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μαράκι εγω ημουν μια απο τις "τυχερές" του Τσέρνομπιλ,τέτοιου "δώρου" μακάρι να μην υπάρξουν πολλοί και απο τη Φουκουσίμα...
    Ξέρω εξ ιδίων πως είναι το συναίσθημα, ο φόβος
    όπως και η αγωνία της επανάληψης της "επίσκεψης"
    Μακάρι κι ο φίλος σου να σταθεί το ίδιο τυχερός με μένα...
    Νάστε κοντά του προσπαθώντας να μην ενισχύετε τον φόβο και την αγωνία που ήδη έχει.Είναι πολύ πιεστικό (πίστεψέ με) το συναίσθημα για τον πάσχοντα.
    Καλή δύναμη, καλή έκβαση,εύχομαι απο καρδιάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Είναι δυστυχώς τραγικό , αυτό που συμβαίνει σε πάρα πολλούς ανθρώπους , ιδίως τα τελευταία χρόνια!!Εχω βιώσει στην οικογένειά μου δύο τέτοιες περιπτώσεις και ξέρω πολύ καλά , πως αισθάνεται ο ίδιος και οι δικοί του άνθρωποι.Συμφωνώ με όσα αναφαίρει πιό πάνω η Χαρά!!!
    Εύχομαι να πάνε όλα καλά και να βγει νικητής!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή