Μια παλιά βιοτεχνία παπουτσιών φιλοδοξεί να γίνει ένας πολυχώρος όπου θα στεγάζεται το εργαστήριό μου και θα γίνονται και σεμινάρια τεχνών και τεχνικών .
Η εμφάνιση του χώρου αποκαρδιωτική !
Σκουπίδια ,βρωμιά ,βαμμένες τζαμαρίες με ...βενζινόκολλα ,κοινώς χάος !
Ο προυπολογισμός πενιχρός , μόνο για τα τελείως απαραίτητα ,αυτά που δεν μπορώ να κάνω μόνη εγώ και η οικογένεια (σύζυγος και μικρός υιός ,ο μεγάλος υπηρετεί την πατρίδα ).
Ευτυχώς οι βιοτέχνες αφήσανε κάποια πράγματα που σηκώνουν μεταμόρφωση και θα χρησιμοποιηθούν για να επιπλώσω το χώρο ( είναι και ανοικονόμητος 150 τ.μ ισόγειο ,60 πατάρι ,150 υπόγειο ! )και κυρίως , ευτυχώς που υπάρχει ο αρχιμάστορας και φίλος Πέτρος (ο πολυτεχνίτης!) με το συνεργείο του που με βοηθάει σε όλα και οι τιμές του είναι πολύ λογικές.
Το στοίχημα είναι το Σεπτέμβρη να είμαι έτοιμη να υποδεχθώ τα παιδάκια για το παιδικό εργαστήρι τέχνης και σιγα σιγα να ξεκινήσουν και τα υπόλοιπα. Εννοείται οτι φέτος δεν έχει διακοπές .
1η μέρα Σάββατο 13/7
Σκούπα και φαράσι ,άπειρες ψόφιες κατσαρίδες ,τη φοβία μου με τις ψόφιες την ξεπέρασα κάπως ,με τις ζωντανές όμως με τίποτε και παρόλο που δεν είδα καμμία, ήρθαν οι απολυμαντές γιατί δεν θέλω τέτοιες συναντήσεις.(Ευχαριστώ φίλε Θανάση ΑΠΕΛ για την άμεση εξυπηρέτηση).Εκτος από ψεκασμούς παντού ,βάλαμε και άπειρες παγίδες για να αισθάνομαι 100% ασφαλής !
Εγω σκουπίζω και σκέφτομαι πως θα διαμορφώσω τους χώρους,ο Νίκος (σύζυγος) προσπαθεί να βγάλει την βενζινόκολλα απ΄ τα τζάμια (που δεν βγαίνει με τίποτε !)
2η μέρα Κυριακή 14/7
Κουβάδες ,σφουγγάρια απορρυπαντικά να καθαρίσουμε τα αλουμίνια που έχουν ένα τόννο χώμα και γράσα.Ξυπνήσαμε και το Βασίλη (ο μικρός υιός, φοιτητής στο Πολυτεχνείο Ξάνθης ,που θα το μετάνιωσε πικρά που ήρθε για διακοπές στη μαμά !!!) να δώσει χείρα βοηθείας.
Τελικά βγάλαμε το λάστιχο και ο ένας έτριβε και ο άλλος ξέπλενε και ο τρίτος έδιωχνε με τη σκούπα τα νερά.(Ο Βασίλης δήλωσε οτι τον ζαλίζουμε γιατί φωνάζουμε και οτι προτιμάει να δουλευει μόνος και έτσι τον στείλαμε να παλέψει με τη βενζινόκολλα ).
Ξεπατωθήκαμε ! Το απόγευμα ήρθε η φίλη ,που της ειχα προτείνει να αναλάβει το παιδικό εργαστήρι να δει το χώρο. Είναι εικαστικός της ΑΣΚΤ ,καταπληκτική καλλιτέχνις με μεγάλη εμπειρία στα παιδια και απίστευτο κέφι και δημιουργικότητα ,είχε όμως επιφυλάξεις γιατί μένει στην άλλη άκρη της Αθήνας.Τελικά όμως δέχθηκε και είμαι τρελά χαρούμενη γιατί απέκτησα την πρώτη μου συνεργάτιδα και είναι σούπερ!
Εμαι σίγουρη ότι θα κάνει θαύματα με τα παιδάκια !
3η μέρα Δευτέρα
Ξεκινάμε και επίσημα τις εργασίες.!Ηρθε ο Πέτρος με το συνεργείο του και αρχίσανε τα μερεμέτια στους τοίχους
Πήγα στο λογιστή μου για τη μεταφορά έδρας αλλά μου είπε οτι ουτε να το σκέφτομαι προς το παρον ,γιατί πνίγεται με τις δηλώσεις και στις Εφορίες γίνεται χαμός .Αυτό που με αγχώνει είναι οτι όταν έρθουν για αυτοψία πρέπει να είναι ο χώρος κενος .Τι θα κάνω με τα πράγματα που άφησαν οι προηγούμενοι και θελω να τα χρησιμοποιήσω ? Να τα βγάλω στο δρόμο ? Δεν είναι παράλογο ? Εκτος βέβαια απ τα τρεχαλητά που έχω στα επιμελητήρια και τον οαεε .Χίλιες φορες καλύτερα να βάφω και να σκουπίζω και να τρίβω !
Εχει ένα υπέροχο σιδερένιο γραφείο που είναι πάνω απο 50 ετών και αποφάσισα να αρχίσω απ αυτό.Πέρασα τη μέρα βάφοντας.